Καταστροφές στο άλσος και το περιβάλλον: Γιατί αντιδρά με πανικό και αστείους ισχυρισμούς ο Γ. Βούρος;

Ευτυχώς που δεν είμαστε Σαουδική Αραβία να γίνονται οι δημόσιοι λιθοβολισμοί με γνήσιες πέτρες...

.
Το φως της δημοσιότητας είδαν στον οπαδικό και λοιπό τύπο που αγόγγυστα υπηρετεί επιχειρηματικά συμφέροντα, δημοσιεύματα, που προκάλεσαν την αντίδραση του Σωματείου των εργαζόμενων στο δήμο, καθώς επιτίθενται σε υπάλληλο του δήμου..Ακολούθησε  έκδοση δελτίου τύπου από το δήμο, και η τοποθέτηση της ίδιας της εργαζόμενης.

Στη τοπική κοινωνία, έχουμε συνηθίσει τα τελευταία χρόνια, σε ανάλογες ή και πολύ χειρότερες καταστάσεις. Από τότε που τα μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα, αποφάσισαν να… επενδύσουν στη πόλη μας. Μετά το πέρασμα του έλεγχου του δήμου, στα χέρια τους, αυτό το μοτίβο είχε μεταβληθεί, και πως θα μπορούσε να γίνει αλλιώς; Έλα όμως που η κλάψα, η μύρλα, η καχυποψία και ποιος ξέρει τι άλλο, έχουν γίνει τρόπος ζωής  και πολιτικής πρακτικής, και πλέον οδηγούν σε παρόμοιες διαρροές εγγράφων για στοχοποίηση ανθρώπων και σε ανάλογα δημοσιεύματα! 

Αυτή τη φορά στοχοποιήθηκε υπάλληλος που ως γεωπόνος, έχει στην ευθύνη της, τη λειτουργία του άλσους. Το «έγκλημα» της είναι ότι έκανε υπηρεσιακή αναφορά, κι όχι δημόσια καταγγελία, στους πολιτικούς προϊσταμένους της και τις αρμόδιες υπηρεσίες. Για αυθαίρετες και παράνομες δραστηριότητες στο άλσος, από την εταιρία συμφερόντων Κόκκαλη, που έχει αναλάβει το έργο της υπογειοποίησης. Γνωρίζουμε - από συμπολίτες που ασχολήθηκαν επίσης με το θέμα του Άλσους, ότι είχε ενημερωθεί  και ο αρμόδιος αντιδήμαρχος, ο οποίος αρκέστηκε στις προσφορικές διαβεβαιώσεις της εταιρίας!!! Ούτε στην υποσαχάρια Αφρική δεν εφαρμόζονται πια προφορικές συμφωνίες.

Η από τα δημοσιεύματα κατηγορούμενη υπάλληλος, υπερασπίστηκε ως όφειλε, τα συμφέροντα του δήμου και των κατοίκων. Την ακεραιότητα του άλσους και του περιβάλλοντος. Τη περιουσία του δήμου από καταστροφές ιδιωτών εργολάβων. Αντί επαίνων όμως, εισπράττει προσωπικές επιθέσεις. Και το ερώτημα είναι, γιατί; Αφού ο δήμαρχος και η πλειοψηφία του δήμου, ομνύει στα επιχειρηματικά συμφέροντα. Γιατί, αφού όλοι οι πολιτικά υπεύθυνοι, για τη προστασία του άλσους, του περιβάλλοντος και των συμφερόντων της πόλης και των κατοίκων, επιδεικτικά αδιαφορούν;

Μήπως γιατί ανησυχούν, πως αυτή η αδιαφορία τους, μπορεί να έχει και νομικές συνέπειες; Δε νομίζω καθώς έχουν τέτοιες και τόσες πλάτες, που ως συνήθως, δε θα τους πειράξει κανείς. Μήπως γιατί φοβούνται τις πολιτικές συνέπειες, των παραλείψεων τους; Μάλλον όχι, γιατί θεωρούν ότι ως τότε θα δυναμώσουν κι άλλο τα συμφέροντα που εκπροσωπούν. Μήπως γιατί υπάρχουν  συμφωνίες κυρίων, που δε γνωρίζουμε; Διόλου απίθανο και μάλλον αν συμβαίνει κάτι τέτοιο, δε θα το μάθουμε ποτέ. Μήπως γιατί θέλουν κυρίως να τρομοκρατήσουν την υπάλληλο, και συνολικά το προσωπικό; Αυτό παίζει ισχυρά. Μήπως γιατί επιθυμούν να τοποθετήσουν άλλο υπάλληλο, στην ίδια θέση, και προετοιμάζουν το κλίμα; Διόλου απίθανο, αλλά από μόνη της μια τέτοια εξήγηση, δεν επαρκεί για την ομοβροντία δημοσιευμάτων, που γίνονται με γραμμή… Μήπως από ανασφάλεια και υπέρμετρη ανοησία; Δεδομένου ότι μαθαίνουμε, πως μαζί με τα δημοσιεύματα, κυκλοφόρησε, αυτή τη φορά χωρίς διαρροή, επιστολή του δήμαρχου, με περιεχόμενο, που έκανε τους αποδέκτες, κυριολεχτικά να γελάσουν με τη καρδιά τους, μάλλον πρέπει να θεωρήσουμε πιθανότερο, πως οδηγός υπήρξε ο τρόμος! Ο φόβος δηλαδή πως μπορεί να βρεθούν εκτεθειμένοι, απολογούμενοι κι επιπληττόμενοι κάποιοι, όχι φυσικά από τη κοινωνία, αλλά από τα… αφεντικά τους.

Όταν ορισμένοι παρανομούν σε βάρος του δημόσιου, κάποιοι έχουν την ευθύνη γι΄ αυτό, και είναι δυο κατηγοριών. Υπάρχουν τα πολιτικά πρόσωπα, και οι υπηρεσιακοί παράγοντες. Οι υπηρεσιακοί παράγοντες, που ταχτικά συνθλίβονται από τις πιέσεις που υφίστανται, από συμφέροντα ή πολιτικούς προϊστάμενους, έχουν μόνο ένα τρόπο να αποδείξουν την αθωότητα τους. Να τεκμηριώσουν, αν χρειαστεί, πως δεν εμπλέκονται σε οποιουδήποτε χαραχτήρα συναλλαγές με τον ιδιώτη, και συνεπώς δεν αποτελούν τμήμα διαπλοκής. Ενημερώνοντας έγκαιρα και με έγγραφα τους πολιτικούς τους προϊσταμένους, τότε, οι όποιες παράνομες ενέργειες, συνιστούν πολιτικές ή ενδεχόμενα και ποινικές ή άλλες ευθύνες που βαρύνουν αποκλειστικά, τα πολιτικά πρόσωπα.

Σε ότι αφορά τα πολιτικά πρόσωπα, η ανάλογη πολιτική συμπεριφορά, είναι εκείνη που τους κατοχυρώνει. Δηλαδή δίνουν εντολές στις υπηρεσίες τους για έλεγχο ή λαμβάνουν αναφορές από αυτές και προβαίνουν στις κατάλληλες ενέργειες, για να προστατεύσουν το δημόσιο συμφέρον, τους πολίτες και τον εαυτό τους. Αυτές οι πρωτοβουλίες, έχουν τρεις δρόμους. Ο ένας είναι η έμπρακτη διά ζώσης παρέμβαση. Δρόμος που τείνει να εξαφανιστεί στη πολιτική μας ζωή, καθώς κατά κανόνα η υποταγή των πολιτικών προσώπων στα μεγάλα συμφέροντα γνωρίζει στην εποχή μας την αποθέωση της. Ο δεύτερος δρόμος είναι η έμπρακτη αμφισβήτηση μέσω νομικών ενεργειών. Κι ο τρίτος δρόμος είναι η δημόσια πολιτική καταγγελία των παρανομιών. Αυτός ο τελευταίος δρόμος, από μόνος του, ορισμένες φορές συνηθίζεται ως άλλοθι, για τα στραβά μάτια που στη πράξη κάνουν. Σε παρόμοιες περιπτώσεις, ο συνδυασμός των τριών δρόμων, είναι η μόνη αδιαμφισβήτητα ειλικρινής υπεράσπιση, του δημόσιου συμφέροντος.  

Στη προκειμένη περίπτωση, έχουμε ένα δημόσιο έργο, το οποίο χρηματοδοτείται από τους φόρους που πληρώνουμε, και συγκεκριμένα από την Περιφέρεια Αττικής. Δεν έχει άμεση σχέση με το γήπεδο, έχει όμως έμμεση, αφού γίνεται αποκλειστικά για τις ανάγκες του. Οι πλειοψηφίες της Περιφέρειας, εκείνη της (α) Ρένας Δούρου, που υποστηριζόταν από το ΣΥΡΙΖΑ, κι αυτή του Γ. Πατούλη, που υποστηρίζεται από τη ΝΔ, πήδηξαν όλα τα εμπόδια για να διευκολύνουν τη χρηματοδότηση και την υλοποίηση των έργων που αφορούν το γήπεδο που θα εκμεταλλεύεται για μισό αιώνα μια ιδιωτική εταιρία. Οι πλημμυροπαθείς στη γειτονιά μας στη Σκρα και άλλες περιοχές, θα περιμένουν για χρόνια ακόμη να λυθούν τα προβλήματα τους. Το 3^ο Γυμνάσιο – Λύκειο ακόμα χτίζεται. Αλλά μήπως τα ίδια δεν έκαναν και με τη Μάνδρα; Προτίμησαν να δώσουν τα 150.000.000 ευρώ για τα έργα που εξυπηρετούσαν τη λειτουργία του «Σταύρος Νιάρχος», κι άφησαν την ευρύτερη περιοχή της Μάνδρας απροστάτευτη, με συνέπεια να χάσουν τη ζωή τους 25 άνθρωποι χώρια οι ανυπολόγιστες καταστροφές.

Το έργο στη γειτονιά μαςέχει αναλάβει η ΙΝΤΡΑΚΑΤ συμφερόντων Κόκκαλη. Μάλιστα καθυστέρησε η έναρξη των εργασιών, γιατί η Περιφέρεια της (α) Ρένας Δούρου, βιαστική, προχώρησε στην ανάθεση, χωρίς να ζητήσει από την εταιρία τα σχετικά έγγραφα αξιοπιστίας της. Είχε καταδικαστεί με την 642/17 απόφαση της Επιτροπής Ανταγωνισμού, σε πρόστιμο 4.300.493 ευρώ, για παραβίαση των κανόνων ανταγωνισμού, και από αυτή την αιτία, στερούνταν της δυνατότητας να αναλάβει δημόσια έργα. Αλλά τι να λέμε τώρα, όταν πρόκειται για την άρχουσα τάξη της χώρας. Την ίδια περίοδο, ανάμεσα σε άλλα γεγονότα, συνέπεσε να συγκρουστούν τα επιχειρηματικά συμφέροντα της οικογένειας Κόκκαλη, με την οικογένεια Μαρινάκη. Ο υιός Κόκκαλης, που ήταν αντιδήμαρχος του αντίστοιχου Βούρου, που έχει ο Μαρινάκης στο Πειραιά, να γίνει ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, και το έργο να αναλάβει η ΙΝΤΡΑΚΑΤ.

Οι καταστροφές στη δημοτική περιουσία και το περιβάλλον, σχετίζονται αποκλειστικά με την επιδίωξη της εταιρίας, να πετύχει το μεγαλύτερο οικονομικό όφελος για τους μετόχους της. Καταστρέφει ότι θεωρεί πως την εμποδίζει και καταλαμβάνει αυθαίρετα όσο χώρο επιθυμεί, για να δουλεύει πιο γρήγορα και πιο οικονομικά, ενώ δεν θα ήταν καθόλου δύσκολο, με τις διασυνδέσεις που διαθέτει, να πάρει τις απαραίτητες άδειες. Όμως οχι, πάνω απ όλα η αυθαιρεσία η αίσθηση της απόλυτης ασυλίας και τα υπερκέρδη. Όπως καθένας καταλαβαίνει, οποιαδήποτε αναφορά ευσυνείδητου υπαλλήλου για ανάλογα γεγονότα στους αρμόδιους φορείς και το πολιτικό προσωπικό, εξεγείρει κάθε καπιταλιστή και τα τσιράκια του κυρίαρχου επιχειρηματικού και πολιτικού συστήματος, που παρασιτούν, γιατί μπορεί να αποτελέσει εμπόδιο στις επιδιώξεις τους. Σε αυτές τις περιπτώσεις, αναλαμβάνουν δράση αυτοί που βγάζουν μεροκάματο από παρόμοιες αποστολές.

Οι υπάλληλοι δεν είναι πολιτικά πρόσωπα που έχουν επιλέξει ή έχουν εκπαιδευτεί στη δημοσιότητα. Σπάνια την επιθυμούν ή την επιδιώκουν. Από την άποψη αυτή, μπορεί να τους δημιουργήσει αφόρητη ψυχολογική πίεση, γνωρίζοντας μάλιστα πως χρησιμοποιούνται από συμφέροντα. Σε τέτοιες περιπτώσεις, αναλαμβάνουν  τα γνωστά έμμισθα «πιστόλια», να αποκαταστήσουν τη καθεστηκυία τάξη…  

 Σε ότι αφορά το συγκεκριμένο περιστατικό, έχουμε δημοσίευση προσωπικών δεδομένων, του ονοματεπώνυμου τής υπαλλήλου, του τόπου κατοικίας, και μια σειρά ανακριβών αναφορών που σχετίζονται με τις ιδεολογικές ή άλλες απόψεις της, καθώς και την υπηρεσιακή της διαδρομή. Η όλη διαχείριση, κατατείνει στη λογική, πως έτσι προφανώς εκτιμούν, ότι θα τη κάνουν αντιπαθητική ως μισητή στο ευρύ κοινό, ιδιαίτερα το οπαδικό, το οποίο θα αναλάβει αυθόρμητα ή «αυθόρμητα» να της κάνει τη ζωή δύσκολη. Στα όρια της γελοιότητας κινείται και η αναφορά ότι δε μένει στην πόλη μας, τη στιγμή που εδώ και χρόνια οι υπάλληλοι στο δημόσιο δεν προσλαμβάνονται με εντοπιότητα. Κι αυτό λέγεται όχι μόνο από ανθρώπους που ποτέ δεν είχαν καμιά σχέση με τη πόλη αλλά επιπλέον υποστηρίζουν και πρόσωπα όπως την υπεύθυνη δημόσιων σχέσεων της ΠΑΕ ΑΕΚ, η οποία έγινε κι αντιδήμαρχος, και η οποία επίσης ουδέποτε είχε σχέση με τη πόλη και τα κοινά! Ακόμη κι η ΠΑΕ ΑΕΚ πάνε δεκαετίες που δεν έχει καν έδρα στη πόλη μας. Αλλά κι αυτοί που την κατηγορούν, πάλι δεν έχουν σχέση με τη πόλη. Για να μην πούμε για άλλες περιπτώσεις… Η ίδια η υπάλληλος όμως, περνάει το ένα δεύτερο του χρόνου της ασχολούμενη και ζώντας στη πόλη μας.

Από τη συμπολίτευση και τους πολιτικούς προϊσταμένους της υπαλλήλου, ήρθε μιας άκρως υποτιμητική, πρωτίστως για τη νοημοσύνη των εκδοτών της, ανακοίνωση. Από τους συνεργάτες υποστηριχτές που συμπολιτεύονται και συμπορεύονται, θα αναμένουμε. Όπως επίσης θα αναμένουμε να δούμε, αν και ποιες αντιδράσεις θα υπάρξουν από τη λοιπή αντιπολίτευση, που ως τώρα δεν έχει τοποθετηθεί.

Ο δήμαρχος, το τελευταίο διάστημα όπως πάγια κάνουν οι έχοντες την εξουσία, κάλεσε με αφορμή το κορονοϊό, σε ενότητα και ομοψυχία την αντιπολίτευση. Μάλιστα επιχείρησε ανεπιτυχώς να μοιράσει, τουλάχιστον στους επικεφαλής, εξοδόχαρτα για ελεύθερη κυκλοφορία. Στη πράξη όμως όπως αποδεικνύεται, μόνο αυτό το πνεύμα δεν το διακατέχει, αφού για πολλοστή φορά, δε μπορεί να είναι καν ενωτικός με το προσωπικό του δήμου, το οποίο και τον κρατάει όρθιο…

Το ερώτημα που προκύπτει μετά από όλα αυτά, είναι ένα. Τι θα κάνει ο Γιάννης Βούρος, που αποδεικνύεται μέγας… πατατοπαραγωγός με τις αλλεπάλληλες γκάφες του; Όπως φαίνεται κατάφερε να κάνει γνωστό σε όλη τη χώρα, πως στο άλσος της πόλης μας, μια ιδιωτική εταιρία, ασύδοτη, παρανομώντας, καταστρέφει δημοτική περιουσία και το περιβάλλον. Το ίδιο ερώτημα προκύπτει και για το περιφερειάρχη, Γ. Πατούλη, καθώς η Περιφέρεια Αττικής χρηματοδοτεί το έργο.