Η παρακμή είναι εδώ διάχυτη και κυρίαρχη!
Πρόσφατα σε τελετή του ιδιωτικού μονοπώλιου του τζόγου στη χώρα, έγινε
γνωστό, πως το γήπεδο Μελισσανίδη, που για λόγους μάρκετινγκ, αποκαλούνταν ως
τώρα, Αγιά Σοφιά, μετονομάστηκε σε opap arena
(οπαπ αρίνα). Ήταν γνωστό κι αναμενόμενο εξάλλου, πως το υπό κατασκευή γήπεδο,
δεν αφορά ερασιτεχνικό ή λαϊκό αθλητισμό, αλλά μια καλοστημένη ιδιωτική επιχείρηση,
που στόχο έχει το κέρδος. Στις ιδιωτικές επιχειρήσεις, όλα είναι προς πώληση,
περιλαμβανομένου του ονόματος. Οπότε αυτός που τελικά αποφάσισε να αγοράσει το
όνομα, έβαλε το δικό του.
Η ιστορία με το όνομα, είναι μακρά. Οικονομικοί κολοσσοί εμφανίζονταν σε
δημοσιεύματα, που βασίζονταν σε… διαρροές, να ενδιαφέρονται να δώσουν το όνομα τους
στο γήπεδο, όπως η Socar, η Coca Cola, η Sport Five που
εκμεταλλεύεται γήπεδα και για λογαριασμό της οποίας δούλευε ο πρώην παίχτης της
ΑΕΚ, Μάρτον Εστερχάζι, διάφοροι άραβες κλπ. Φυσικά κανείς δεν ενδιαφερόταν
πραγματικά, απλά το κόλπο βοηθούσε στην ανάπτυξη της μυθολογίας στο μυαλό των
οπαδών – πελατών. Τώρα που διαπιστώθηκε πως δε βρέθηκε κανείς, κολοσσός ή
κολοσσούλης, να ρίξει τα λεφτά του, πρέπει όμως το γήπεδο να χρηματοδοτηθεί,
πρέπει να εμφανίζεται και με καλές οικονομικές προοπτικές, ώστε όποτε βρεθεί
ενδιαφερόμενος, να πουληθεί στη καλύτερη δυνατή τιμή, πακέτο με ομάδα και τα
συναφή, τα επιχειρηματικά συμφέροντα, κατέφυγαν στην έσχατη λύση. Τον ΟΠΑΠ στον
οποίο μέτοχος είναι και ο Δ. Μελισσανίδης.
Ήταν βέβαιο, πως στο πιο απαξιωμένο και αφερέγγυο ίσως πρωτάθλημα της Ευρώπης,
με τους γνωστούς για να μη πω πασίγνωστους διεθνώς, προέδρους που διαθέτει,
καμιά μεγάλη επιχείρηση δε θα έριχνε τα λεφτά της.
Ο Δ. Μελισσανίδης, ο οποίος ούτε φημίζεται, ούτε ποτέ ενδιαφέρθηκε (σε
αντίθεση με άλλους) να παραστήσει τον ασχολούμενο με το πολιτισμό, προσβλέποντας
στο συναίσθημα των οπαδών, διάλεξε ως πιο ελκυστικό όνομα για εκείνους, το «Αγιά
Σοφιά». Από τα ζητήματα με το όνομα, θα σταθώ σε δύο. Δίνεις όνομα θρησκευτικού
ναού, σε σύγχρονο ποδοσφαιρικό γήπεδο; Έστω πρόσκαιρα, για λαϊκή κατανάλωση. Μόνο
το υβρεολόγιο που ακούγεται, πολλές φορές εν χορώ, είναι αρκετό για να σε
αποτρέψει. Προφανώς λοιπόν, αν σέβεσαι τη θρησκεία και την ιστορία, όχι. Το έδωσε
όμως. Κι εντάξει ο επιχειρηματίας κυνηγάει το κέρδος. Ο πατριάρχης κι ο τοπικός
μητροπολίτης, τι δουλειά είχαν να το ευλογήσουν; Όταν η παρακμή χτυπάει
κόκκινο, τότε καταρρίπτονται όλα τα μέχρι τότε ρεκόρ της. Από κοντά και όλο το
σύστημα φυσικά, στα πλαίσια της μεταξύ τους αλληλεγγύης, όταν τα επιχειρηματικά
τους συμφέροντα, δε συγκρούονται.
Το δεύτερο ζήτημα είναι ότι ονομάστηκε «Αγιά Σοφιά», κι όχι Αγία Σοφία,
αφού με αυτή ήθελαν να ταυτίσουν το γήπεδο. Η διαφορά δεν είναι, ούτε τυπική,
ούτε στο τόνο. Είναι ουσιαστική. Το όνομα στην εκκλησία της Κωνσταντινούπολης, που
ήταν ένα τεχνικό θαύμα για την εποχή της, δόθηκε, για να τιμήσει την Αγία του Θεού,
Σοφία. Όχι κάποια κυρία Σοφία, που έγινε αγία, ούτε κάποια στενή φίλη του θεού
που τη λέγανε Σοφία, κι αποφάσισαν να δώσουν το όνομα της στην εκκλησία. Γι΄
αυτό κι οι ορθόδοξοι χριστιανοί, πάντα την αποκαλούσαν, Αγία Σοφία. Οι Οθωμανοί
όμως, για να εξευτελίσουν την αντίπαλη θρησκεία και τη σοφία του θεού της, την
αποκαλούσαν υποτιμητικά «Αγιά Σοφιά».
Με τα χρόνια, πιο πρόσφατα με τη βοήθεια του γηπέδου Μελισσανίδη, με την
ανίκανη να υπερασπιστεί τα όσια, τα ιερά και την ιστορία της, ορθόδοξη
εκκλησία. Με την εξίσου ανίκανη πνευματική ελίτ του τόπου, με τις πάσης φύσης
παρατρεχάμενες υποτιθέμενες λέσχες ιστορίας… που τελικά όλοι τους με τον ένα ή
άλλο τρόπο λειτουργούν ως παραρτήματα και υποστυλώματα του μεγάλου κεφάλαιου,
κυριάρχησε ακόμη και στα δελτία ειδήσεων, και στη φρασεολογία υποτίθεται
σοβαρών προσώπων, η οθωμανική εκδοχή του ονόματος.
Αυτή είναι η αληθινή και μεγαλύτερη ήττα, για όσους υποτίθεται
υπερασπίζονται τη θρησκεία, την ιστορία, το έθνος, το βυζάντιο κλπ. Όλοι τους υποταγμένοι
στο μεγάλο κεφάλαιο, που ότι πει, είναι δόγμα… Και φυσικά δεν αναφέρομαι σε
εκείνους που πραγματικά αισθάνονται ότι πιστεύουν, απλά δε γνωρίζουν, αλλά σε
εκείνους που γνωρίζουν, όπως είναι ο ανώτερος κι ανώτατος εκκλησιαστικός κλήρος,
που θεωρώ αδιανόητο να μη ξέρει τα στοιχειώδη.
Να πηγαίνει ο μητροπολίτης να ευλογεί την έναρξη των εργασιών της «Αγιά
Σοφιάς», και ποτέ μέχρι σήμερα να μη τόλμησε, κι ούτε πρόκειται, να διορθώσει
τον επιχειρηματία που θα το εκμεταλλεύεται, υπερασπιζόμενος με την ιδιότητα
του, αυτό που εκπροσωπεί. Δηλαδή το θεό και τη σοφία του. Αν αυτό δεν είναι η
απόλυτη εκδήλωση παρακμής, τότε ποιο είναι;
Ο Ερντογάν, στο πλαίσιο της λογικής αυτού που αισθάνεται ισχυρός, εκπροσωπώντας
τα συμφέροντα του τούρκικου μεγάλου κεφάλαιου, οργανώνει ιμπεριαλιστικές
πολιτικές, τύπου «Γαλάζια πατρίδα ή φάπα», για να παραφράσω το σύνθημα ΑΕΚ ή
ΦΑΠΑ, που εκφράζει την ίδια λογική, εκτεταμένα όμως, σε κλίμακα στη πόλη μας. Επέλεξε
λοιπόν, να μετατρέψει την Αγία Σοφία, που μέχρι τώρα ήταν μουσείο, ξανά σε τζαμί.
Μάλιστα τον άκουσα στις ειδήσεις, να σέβεται το όνομα της, και να το τονίζει
σωστά. Ο έλληνας επιχειρηματίας, επέλεξε να δώσει αλλοιωμένο το όνομα της, σε επαγγελματικό
γήπεδο ποδοσφαίρου - επιχείρηση. Τώρα δίπλα στην υποτιμητική, εκδοχή του ονόματος
της, κότσαρε κυρίαρχο, το ιδιωτικό μονοπώλιο του τζόγου!!!
Διαλέξτε τι είναι χειρότερο, διαλέξτε ποια είναι μεγαλύτερη θρησκευτική,
πολιτικοϊδελογική και ιστορική ήττα, για όσους αποθεώνουν ταυτόχρονα
επιχειρηματικά συμφέροντα, εθνικισμό, ορθοδοξία, θρησκοληψία, βυζαντινολατρεία και
όλα τα σχετικά…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου