Από το Σηκουάνα και την αναβολή συζήτησης στο ΣτΕ, στην ολόπλευρη υποστήριξη της γραμμής Βασιλόπουλου και "Δύναμης Πολιτών"
Τραγική για τη πλειοψηφία η κατάληξη του κακού παιχνιδιού της...
Σήμερα συζητήθηκε στο ΣτΕ, η προσφυγή του δήμου
μας, του δήμου Αθηναίων, του συλλόγου «Ροή» και συμπολιτών που βρίσκονταν στη
ίδια πλευρά, κατά της απόφασης της Περιφέρειας της (α)Ρένας Δούρου, για τη
τσιμεντοποίηση του Ποδονίφτη. Σχετικά, αυτό το διάστημα έγραψαν αρκετοί,
ανάμεσα τους κι εμείς. Προφανώς δεν έγινε η επανάσταση, αν η απόφαση του ΣτΕ,
πει πως πρέπει να μείνει η κοίτη στη φυσική της κατάσταση. Ούτε νίκησε η
αντεπανάσταση, αν πει το αντίθετο. Εξάλλου αν μιλάγαμε για επανάσταση, δε θα
συμμετείχε κανένας δήμος, πολύ περισσότερο εκείνος της Αθήνας, και δε θα
αποφάσιζε δικαστήριο για την έκβαση της, ούτε οι επαναστάτες θα προσέφευγαν στο
ΣτΕ για δικαίωση.
Σε ότι αφορά το Ποδονίφτη. Η περιφέρεια
Αττικής, με τη προηγούμενη συριζομνημονιακή πλειοψηφία της (α)Ρένας Δούρου,
διατήρησε ακέραια τη παρωχημένη λογική του περασμένου αιώνα, για την
αντιμετώπιση πλημμυρικών φαινομένων, σε ρέματα και ποτάμια. Τσιμέντο παντού, να
μη φαίνεται βλάστηση πουθενά. Γνωστές πραχτικές και για άλλα ζητήματα, που
χαρακτηρίζονται ως εργολαβίες τσιμέντου. Στο δήμο μας, αυτή η αντίληψη
αποθεώθηκε για μια δωδεκαετία που η Ν. Φιλαδέλφεια, είχε δήμαρχο το Π.
Γρετζελιά, σημερινό εταίρο στη σύμπραξη της τρέχουσας πλειοψηφίας. Ακόμη και τη
παιδική χαρά στο άλσος που ανακατασκεύασε, την έπηξε στο τσιμέντο!
Η (α)Ρένα Δούρου λοιπόν, προώθησε
τσιμεντένια «λύση» για το Ποδονίφτη, κι ο δήμος μας, με τη προηγούμενη δημοτική
πλειοψηφία, αντέδρασε όταν δημιουργήθηκε κίνημα που αντιστάθηκε σε μια τέτοια
προοπτική. Υιοθέτησε και καλώς τα αιτήματα του, συμμόρφωσε τις αποφάσεις των οργάνων
του δήμου, κι έφτασε η υπόθεση στο ΣτΕ. Με λίγα λόγια χωρίς την ύπαρξη
κινήματος, ο Ποδονίφτης σήμερα θα είχε σκεπαστεί με τσιμέντο. Το κίνημα και το
επίπεδο που κινείται κάθε φορά, είναι αυτό που κάνει τη διαφορά και καθορίζει τις
πολιτικές αποφάσεις αιρετών και λοιπών οργάνων του κράτους. Αν δεν υπάρχει,
κάνουν ότι θέλουν μεγάλα και μικρότερα συμφέροντα…
Μέχρι να φτάσουμε στη σημερινή μέρα που
συζητήθηκε στο ΣτΕ η υπόθεση, μεσολάβησαν εκλογές, οι οποίες ανάδειξαν μια νέα,
ας τη πούμε πολυμετοχική δημοτική πλειοψηφία. Όλα κυλούσαν ομαλά προς τη
σημερινή μέρα, μέχρι τη στιγμή που τέθηκε θέμα στην Οικονομική Επιτροπή του
δήμου, να ζητηθεί αναβολή της συζήτησης. Νωρίτερα είχε υπάρξει δημοσίευμα σε
φιλικό προς το δήμαρχο ΜΜΕ, που διέρρεε συνάντηση του δήμαρχου με το δήμαρχο
Αθήνας, και κουβέντα για να συντονιστούν για το Ποδονίφτη. Στην Οικονομική
Επιτροπή, ένας από τους «οπλαρχηγούς» της πλειοψηφίας, ο Παντελής Γρετζελιάς, ο
οποίος και προεκλογικά είχε θέση για τσιμέντωμα του ρέματος, πέταξε μια ατάκα
που έλεγε, πως ο Ποδονίφτης δεν είναι πια κι ο Σηκουάνας, εννοώντας πως δεν
είναι τίποτα σπουδαίο ή άξιο της ευαισθησίας μας, κι επομένως άνετα μπορούμε να
το θάψουμε κάτω από τσιμέντο.
Όλο αυτό το διάστημα, υπήρξαν σωρεία
δημοσιευμάτων στα τοπικά ΜΜΕ, με παράλληλη σιγή ασυρμάτου από το δήμο. Ώσπου μερικές
ώρες πριν τη συζήτηση στο ΣτΕ, στέλνεται δελτίο τύπου του δήμου, το οποίο δε λέει
τίποτα καινούριο, κι επαναλαμβάνει τα γνωστά ασαφή για τη στάση του.
Σήμερα στο ΣτΕ, υποβλήθηκε μόνο από το δήμο
μας, αίτημα αναβολής. Αναμενόμενα απορρίφτηκε, κι η υπόθεση συζητήθηκε
κανονικά. Το γεγονός όμως ότι ο Γ. Βούρος, είχε κάνει συνάντηση με το Κ. Μπακογιάννη, για να έχουν κοινή γραμμή για το Ποδονίφτη, και τελικά δεν είχαν,
μαρτυρά πως ο Γ. Βούρος, έφαγε μια πρώτη χοντρή ήττα στη προσπάθεια του να
ξανασκεφτεί… την απόφαση του δήμου μας, και απομονώθηκε. Ήταν και δεν ήταν
δηλαδή με τη πλευρά που βρίσκονταν ο δήμος Αθηναίων, ο σύλλογος «Ροή», και οι συμπολίτες
που είχαν προσφύγει με τον ίδιο στόχο στο ΣτΕ. Για να κυριολεκτούμε, βαριά
τραυματίας, σύρθηκε με όσες δυνάμεις του απέμειναν, προς το μέρος τους!
Στη σημερινή δικαστική διαδικασία, η νομική
εκπρόσωπος του δήμου, εκτελώντας τις εντολές που είχε από το δήμαρχο, ο οποίος δε
θα μπορούσε να δώσει διαφορετικές χωρίς συνεδρίαση, συζήτηση, απόφαση οργάνων, υπερασπίστηκε
πανηγυρικά τη θέση που είχε ο δήμος επί Α. Βασιλόπουλου, αλλά και το κίνημα των
κατοίκων που υπερασπίζεται το Ποδονίφτη. Κι εκεί τίθεται το ερώτημα. Γιατί οι
δηλώσεις για το… Σηκουάνα; Γιατί το αίτημα αναβολής της συζήτησης στο ΣτΕ; Γιατί
η σιωπή κι η ασάφεια; Γιατί το δελτίο τύπου τελευταία στιγμή, και γιατί δεν
έλεγε τίποτα καινούριο;
Η νέα πλειοψηφία, χωρίς να είναι τόσο πολύ,
«πολυπολιτισμική», είναι φανερό πως κινείται με πρωτοβουλίες παραγόντων,
ασυντόνιστα, είναι ομολογημένα άσχετη με προβλήματα της πόλης (πχ. Ποδονίφτης),
κι έχει για επικεφαλής πρόσωπο πολλαπλά τρωτό (μνημονιακός πρωταγωνιστής, μεγαλοοφειλέτης του δημόσιου), κι ανήμπορο να σχεδιάσει, ή να συγκεντρωθεί να σχεδιάσει
οποιαδήποτε στρατηγική. Το τελευταίο πιθανά οφείλεται στο αδιαμφισβήτητο
γεγονός, πως θέλει να ασχολείται και με τις άλλες επαγγελματικές δραστηριότητες
που είχε και πριν, και μάλιστα να ταξιδεύει και να δίνει παραστάσεις στο εξωτερικό.
Στη προκειμένη περίπτωση, φαίνεται πως του
άρεσε η ιδέα Γρετζελιά, με το τσιμέντωμα του Ποδονίφτη. Επιχείρησε να σύρει και
το Κ. Μπακογιάννη στην ίδια κατεύθυνση, αλλά απότυχε. Όταν βεβαιώθηκε πως δεν
έχει ελπίδα, έβγαλε κι ένα δελτίο τύπου. Με το δελτίο τύπου και τη τοποθέτηση της
νομικής εκπροσώπου του δήμου, κατάφερε να αποδείξει, καρφώθηκε κοινώς, ότι απότυχε
κι απομονώθηκε παντελώς, από το δήμο Αθήνας, το σύλλογο «Ροή» και τους συμπολίτες
που επίσης είχαν προσφύγει. Αυτό από τη μια μεριά.
Από την άλλη, μόλις ένα μήνα μετά την
ανάληψη των καθηκόντων του, έκανε μάγκα και λαϊκό ηγέτη ξανά τον Α.
Βασιλόπουλο, ο οποίος έβγαλε και τις σχετικές θριαμβευτικές φωτογραφίες έξω από
το ΣτΕ. Από τη πλειοψηφία, δεν εμφανίστηκε κανείς, ούτε καν από περιέργεια. Τους έμειναν,
και όλοι τους λούστηκαν τις δηλώσεις Γρετζελιά, πως ο Ποδονίφτης δεν είναι δα κι
ο Σηκουάνας, και χρειάζεται τσιμέντωμα. Τους έμεινε η μοναξιά κι η απόρριψη του
αιτήματος αναβολής. Η όλη παρουσία – απουσία της δημοτικής πλειοψηφίας, μαρτυρά
πολλά, που θα τα πούμε εν καιρώ, αλλά τώρα θα περιοριστούμε να πούμε τα
παρακάτω.
Χωρίς τον Άρη Βασιλόπουλο, και τις επιλογές
της «Δύναμης Πολιτών», ο Γιάννης Βούρος, και η «Πολιτών Πολιτεία», δε θα είχαν
γίνει ποτέ, ούτε πρώτη δύναμη, ούτε πλειοψηφία στο δήμο μας. Γιατί πρόκειται για
τις περιπτώσεις εκείνες, που δε κέρδισε τις εκλογές ο νικητής, αλλά τις έχασε ο
ηττημένος.
Χωρίς το Γιάννη Βούρο, και τη «Πολιτών
Πολιτεία», ο Άρης Βασιλόπουλος, και η «Δύναμη Πολιτών», δε θα ήταν σήμερα, ούτε
όρθιοι, ούτε δικαίως θα μπορούσαν να πανηγυρίζουν. Γιατί πρόκειται για τις περιπτώσεις
εκείνες, που ο θριαμβευτής, δεν έκανε κάτι για να κατατροπώσει τον αντίπαλο
του. Απλά ο αντίπαλος κατακρημνίστηκε μόνος του κάτω από το βάρος ανόητων
εμπνεύσεων…
Αν ο σημερινός δήμαρχος είχε γνώση και
σχέση με το πρόβλημα, αν είχε σοβαρούς συμβούλους, ή έστω ικανότητα για σοβαρή
αντιμετώπιση στο ζήτημα του Ποδονίφτη, δε θα είχε δώσει εντολή για αίτημα
αναβολής της συζήτησης στο ΣτΕ. Δε θα είχε επιτρέψει τις δηλώσεις Γρετζελιά. Δε
θα ήταν σιωπηλός ο δήμος για 15 μέρες. Θα έπρεπε να είχε βγάλει μια ανακοίνωση,
που θα έλεγε, πως ο δήμος και με τη νέα πλειοψηφία συνεχίζει και στηρίζει την ομόφωνη
απόφαση του προηγούμενου δημοτικού συμβούλιου για το Ποδονίφτη, και τέλος. Αντίθετα
όπως θα έκανε ο καλύτερος μπουνταλάς, έβγαλε στον αφρό τον Α. Βασιλόπουλο και
τη «Δύναμη Πολιτών», και στο τέλος υποστήριξε τη πολιτική τους!!! Μιλάμε για κοουτσάρισμα,
επιπέδου του αντίστοιχου ποδοσφαιρικού, του Ζοζέ Μοράις…
Αν τώρα πάμε στο ερώτημα, γιατί όμως σκέφτηκε
πως καλό είναι ο Ποδονίφτης τσιμέντο να γίνει, εκεί πρέπει να κοιτάξουμε προς τη
πλευρά του Π. Γρετζελιά. Είτε λοιπόν γιατί του άρεσε η σκέψη του παλιού
δήμαρχου, είτε γιατί δε τόλμησε να του αρνηθεί την επιθυμία, είτε γιατί
σκέφτηκε να τον χειριστεί, προσποιούμενος πως κι αυτός θέλει να θαφτεί το ρέμα,
το αποτέλεσμα δεν αλλάζει. Έκανε τη λάθος επιλογή και λούζεται τις συνέπειες.
Από τα πράγματα όμως προκύπτει ένα άλλο ζήτημα.
Ο Π. Γρετζελιάς είναι δικηγόρος, κι είχε προλάβει να ασκήσει το επάγγελμα για
πολλά χρόνια. Γνωρίζει δηλαδή, πως είναι στα όρια του αδύνατου, το ΣτΕ να δώσει
αναβολή. Γνωρίζει άριστα επίσης, από τη μακροχρόνια εμπλοκή του στα
αυτοδιοικητικά, πως δε γίνεται να αλλάξει η απόφαση του δήμου, αν προηγούμενα
δε συνεδριάσουν τα αρμόδια όργανα και δεν αποφασίσουν έγκαιρα διαφορετικά. Δεν υπάρχει
περίπτωση επίσης να μη γνώριζε το θέμα του Ποδονίφτη, και την ημερομηνία
συζήτησης στο ΣτΕ. Δημιουργείται λοιπόν το ερώτημα, αν αυτός είναι που έσπρωξε
το δήμαρχο σε αυτή τη κατεύθυνση, γιατί το έκανε; Αφού ήταν βέβαιο πως το
αποτέλεσμα θα ήταν αυτό που έχουμε. Ίσως αν ο δήμαρχος συμβουλευόταν τη Νίκη
Τρυπιά, ας πούμε, να είχε διαφορετική τύχη…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου