Η πλειοψηφία Βούρου έτοιμη να παραχωρήσει δημοτική περιουσία για 50 χρόνια στη μητρόπολη!

Αντί για δημοτικός σταθμός, θα γίνει εκκλησιαστικός, κι ο δήμος από ιδιοκτήτης φιλοξενούμενος της μητρόπολης, δεσμεύοντας τη πολιτική βούληση 13 θητειών δημοτικών αρχών!!!

Ο δήμος έχει στην ιδιοκτησία του οικόπεδο, που βρίσκεται στο πάρκο Μουστακλή, επί των οδών Πλαστήρα και Καμπούρογλου, στις εργατικές κατοικίες μετά τη Μάδυτο. Στο χώρο προβλέπεται να αναγερθεί, δημοτικός βρεφονηπιακός σταθμός. Είναι γνωστό πως κάθε χρόνο, κάποια παιδιά μένουν εκτός παιδικών σταθμών, καθώς οι υπάρχοντες δεν επαρκούν για να καλύψουν τις ανάγκες. Η προηγούμενη δημοτική πλειοψηφία, είχε καταφέρει να φτάσει τις διαδικασίες σε σημείο τέτοιο, που απόμενε μόνο η εύρεση χρηματοδότησης.

Η τρέχουσα πλειοψηφία, με το που ανάλαβε, ξεκίνησε διαδικασίες για παραχώρηση του χώρου στην μητρόπολη, για 50 (25+25) χρόνια! Ο σκοπός της παραχώρησης, φυσικά, δε μπορεί να αλλάξει. Απόλυτος νομέας όμως του σταθμού που θα αναγερθεί, θα είναι μια οντότητα, που σε τίποτα δε θα ελέγχεται από το δήμο. Η παραχώρηση γίνεται αρχικά για 25 χρόνια, και μπορεί να παραταθεί μονομερώς από τη μητρόπολη, για άλλα 25 χρόνια, ανεξάρτητα από τη βούληση οποιασδήποτε δημοτικής αρχής, που θα ακολουθήσει αυτά τα 50 χρόνια. Με λίγα λόγια, η συντριπτική πλειονότητα όσων σήμερα συμφωνούν, συναινούν, ανέχονται ή έχουν διαφορετική άποψη, θα είναι μακαρίτες, αλλά η παραχώρηση θα συνεχίσει να δεσμεύει μονομερώς το δήμο. Είναι βέβαιο πως οι περισσότεροι που τυχόν συγκατατεθούν σήμερα, δε θα διοικούν τα επόμενα χρόνια, η απόφαση τους όμως θα δεσμεύει γενιές και γενιές συμπολιτών.

Η προγραμματική συμφωνία, όπως πρόκειται να υπογραφεί, προβλέπει μια τριμελή επιτροπή παρακολούθησης του έργου, στην οποία τα δύο μέλη θα είναι ορισμένα από τη πλευρά της μητρόπολης, και το ένα από τη πλευρά του δήμου. Πρόεδρος δε, θα είναι αυτός που θα ορίσει η μητρόπολη. Πουθενά στη σύμβαση δε προβλέπεται οποιουδήποτε χαρακτήρα παρέμβαση, βέτο, συναπόφαση, προϋπόθεση συμφωνίας του δήμου για κάποια ζητήματα, πχ προσλήψεις μόνιμου προσωπικού, σχέσεις εργασίας, περιεχόμενο δραστηριοτήτων των παιδιών, συνθήκες φιλοξενίας, κριτήρια επιλογής παιδιών, μη είσπραξη τροφείων κλπ. Μάλιστα προβλέπεται η επιτροπή να συνεδριάζει μόνο στη μητρόπολη.

Για όσους δε γνωρίζουν, διαχρονικά οι δυο δήμοι μας, ποτέ δεν έχουν εισπράξει τροφεία για τη φιλοξενία των παιδιών. Επί Γαϊτανά, που θα μπορούσαμε να χαρακτηρίσουμε πολιτική πρόγονο της σημερινής πλειοψηφίας, έγινε απόπειρα επιβολής τροφείων, που μετά από κινητοποιήσεις των γονέων, απετράπη. Ο εδώ και χρόνια εν λειτουργία σταθμός του «Καλού Σαμαρείτη», που βρίσκεται σε κοντινή απόσταση, όπως και οι άλλοι σταθμοί που λειτουργεί η μητρόπολη, αντίθετα, επιβαρύνουν με τροφεία τους πιστούς που αφήνουν τα παιδιά τους σε αυτούς. Τα παιδιά που πηγαίνουν σε δημοτικούς παιδικούς σταθμούς, δεν υφίστανται κανενός είδους περιορισμό - διαχωρισμό, πλην της οικονομικής οικογενειακής κατάστασης, επειδή δε χωράνε όλα και τίθενται εισοδηματικά κριτήρια. Τα παιδιά που πηγαίνουν στους σταθμούς της μητρόπολης, επιλέγονται με κριτήρια, που προφανώς κατά τη κρίση της, καθορίζει η ίδια. Χωρίς φυσικά την υποχρεωτική διαφάνεια, που διέπει την επιλογή στους δημοτικούς σταθμούς, με ανάρτηση πινάκων κλπ.

Για να τηρηθούν τα προσχήματα, η σύμβαση προβλέπει, 50 παιδιά να είναι της επιλογής της μητρόπολης, και 50 της επιλογής του δήμου. Πέραν του γεγονότος πως η επιλογή τους θα γίνεται στη μια περίπτωση με υποκειμενικά αδιαφανή κριτήρια, ενώ στην άλλη, αντικειμενικά διαφανή, από τα πράγματα τίθεται ένα άλλο μείζον ζήτημα, δεδομένης της μέχρι σήμερα λειτουργίας του ήδη υπάρχοντος γειτονικού σταθμού του «Καλού Σαμαρείτη». Η μελέτη της Τεχνικής Υπηρεσίας του δήμου, για έκδοση άδειας δόμησης του παιδικού σταθμού, με εξάντληση των ορίων που θέτει ο νόμος σε σχέση με το χώρο, προβλέπει τη φιλοξενία 50 νηπίων και 12 βρεφών, σύνολο 62 παιδιά. Ως τα 100 που αναφέρει η προγραμματική συμφωνία, υπολείπονται 38 παιδιά. Με άλλα λόγια η τρέχουσα πλειοψηφία, και η μητρόπολη, συμφωνούν να στοιβάξουν 61% περισσότερα, από τα προβλεπόμενα από το νόμο, παιδιά! Και κανείς να μην αμφιβάλλει πως θα το κάνουν, εφόσον προχωρήσει η υλοποίηση της σύμβασης, καθώς η μητρόπολη έχει στο ενεργητικό της το σταθμό του «Καλού Σαμαρείτη», που λειτουργεί χωρίς νόμιμη άδεια όλα αυτά τα χρόνια, κι έχει σαρδελοποιημένα τα φιλοξενούμενα βρέφη και νήπια. Η δε τρέχουσα πλειοψηφία του δήμου, έχει αφήσει στο έλεος του Κόκκαλη το άλσος και την αρμόδια υπάλληλο που εντόπισε τις παρανομίες.

Σε μια εποχή που ο σύγχρονος κόσμος, και στη πατρίδα μας ακόμη, που διατηρεί ομοιότητες με θρησκευτικά κράτη, όπως εκείνο των μουλάδων του Ιράν, και το κράτος διαχωρίζεται από την εκκλησία, η συντηρητική αναχρονιστικών αντιλήψεων, πλειοψηφία Βούρου, επιχειρεί να περάσει στο δήμο δεσμά μισού αιώνα. Η λεόντεια σε βάρος του δήμου και των συμφερόντων των δημοτών, συμφωνία, παραχωρεί όχι μόνο μέρος της δημοτικής περιουσίας εν λευκώ στη μητρόπολη, αλλά συρρικνώνει στη πράξη τις αρμοδιότητες, το περιεχόμενο και τις εξουσίες του δήμου. Ο δήμος μετά 50 χρόνια, εάν κι εφόσον… θα παραλάβει ένα γερασμένο κτίριο, με μεγάλες ανάγκες συντήρησης.

Αν η εκκλησία έχει ή μπορεί να βρει λεφτά για να χτίσει το παιδικό σταθμό, θα έχει και για να αγοράσει το οικόπεδο. Υπάρχουν οικόπεδα σε περιοχές της πόλης μας, και στη συγκεκριμένη, που μπορεί να αγοράσει και να χτίσει παιδικό σταθμό. Ο δήμος οφείλει να βρει χρηματοδότηση, όπως προεκλογικά υποσχόταν ο Γ. Βούρος, για να υλοποιήσει την ανέγερση του σταθμού. Είναι πιο ικανός δηλαδή ο μητροπολίτης, από το Γ. Βούρο και το επιτελείο του, και μπορεί εκείνος να βρει χρηματοδότηση, αλλά ο δήμαρχος αδυνατεί; Ας  παραιτηθεί τότε, να αναθέσουμε τη διοίκηση του δήμου στο μητροπολίτη, που τα καταφέρνει καλύτερα.

Η μητρόπολη, δε γνωρίζω τι έχει στο μυαλό της, πέραν όσων διαβάζω. Υπάρχει όμως κάτι απλό. Ισχυρίζεται σύμφωνα με τα γραπτά, πως θέλει να καλύψει ανάγκες συμπολιτών μας και πιστών της, θέλει να βοηθήσει το κοινωνικό σύνολο κλπ. Σύμφωνοι, να το αποδεχτώ. Αφού ο δήμος έχει το σίγουρο, δηλαδή το οικόπεδο, κι η εκκλησία έχει ή βρίσκει τα λεφτά, γιατί δε δίνει τα λεφτά στο δήμο, ελέγχοντας ότι δε θα σπαταληθούν κι όλα θα γίνουν νόμιμα, και να ζητήσει τα μισά παιδιά που θα φιλοξενούνται, να είναι της επιλογής της; Γιατί να συμβεί το αντίθετο;

Γιατί δε χρηματοδοτεί ή δεν ανοίγει τα μάτια του δήμαρχου που δε τα καταφέρνει να βρει χρηματοδότηση, να φτιάξει το σταθμό, ή τους σταθμούς που έχει ανάγκη ο δήμος, ώστε να μην υπάρχει ούτε ένα παιδί που η οικογένεια του έχει ανάγκη, και δε βρίσκει δωρεάν σταθμό να το αφήνει; Γιατί δηλαδή θέλει ντε και καλά, ο σταθμός να λειτουργεί κάτω από τον απόλυτο έλεγχο της, σε τζάμπα δημοτικό οικόπεδο; Τι σόι διαφορετική παιδεία θα λαμβάνουν τα παιδιά του σταθμού που θα λειτουργεί υπό τη σκέπη της, έναντι των υπόλοιπων που θα φιλοξενούνται στις δημοτικές δομές; Γιατί θέλει οι πολίτες να καταφεύγουν σε εκείνη, προκειμένου οι εργαζόμενοι γονείς να βρουν χώρο να αφήνουν τα παιδιά τους;

Όποιος πράγματι νοιάζεται ανιδιοτελώς, και χωρίς δεύτερες σκέψεις, να καλύψει ζωτικές κοινωνικές ανάγκες, προσφέρει χωρίς όρους αυτό που μπορεί, για όλο το κοινωνικό, χωρίς εξαίρεση, σύνολο.

Προεκλογικά ο Γ. Βούρος, υποσχόταν πως θα έβρισκε πόρους για να καλύψει τις ανάγκες του δήμου. Τα πράγματα σήμερα λένε, πως ή είναι ανίκανος να τα καταφέρει, ή τεμπέλης για να το κυνηγήσει, ή άλλα είχε στο μυαλό του ως επαγγελματίας πολιτικός, ή κάτι άλλο, πιο σύνθετο συμβαίνει, που μπορεί να σχετίζεται με όσα εξελίσσονται στη πόλη μας τα τελευταία χρόνια κι αυτή τη περίοδο… Σε κάθε περίπτωση, αν προσπάθησε αλλά δε κατάφερε να βρει πόρους για να υλοποιήσει το έργο που βρήκε έτοιμο, ας το πει ευθαρσώς στους πολίτες, για να ξέρουν με ποιον έχουν να κάνουν. Από τα στοιχεία όμως, προκύπτει, πως δε μπήκε καν στο κόπο, καθώς οι διαδικασίες για αυτή την εξέλιξη, ξεκίνησαν σχεδόν αμέσως μετά την ανάληψη των καθηκόντων του. Έστω και τώρα όμως, να φροντίσει να βρει πόρους για να υλοποιήσει τη κατασκευή δημοτικού παιδικού σταθμού. Ο δήμαρχος δεν είναι μόνο για χαλαρές συναντήσεις, χαμόγελα, φλυαρίες, φωτογραφήσεις, φανφάρες και δελτία τύπου.

Ο μεγαλοοφειλέτης του δημόσιου, Γ. Βούρος, με το γεμάτο βαρίδια πολιτικό και οικονομικό παρελθόν του, ως μνημονιακός βουλευτής και μέλος του Εθνικού Συμβούλιου του ΠΑΣΟΚ, γνωρίζοντας τις εξελίξεις λόγω της συμμετοχής του στα κέντρα λήψης των αποφάσεων, είχε κάνει το 2011, μια πρόταση. Είχε προτείνει να σχηματιστεί κυβέρνηση με πρόσωπα εκτός πολιτικής. Δέκα μέρες αργότερα ορκιζόταν η κυβέρνηση Παπαδήμου. Ανεξάρτητα από τα κίνητρα που τον ώθησαν να κάνει μια τέτοια δήλωση, υπάρχει το κύριο, που είναι η παραίτηση από τις ευθύνες του ως υπεύθυνος πολιτικός, και η παράδοση της εξουσίας, της τύχης της χώρας και των πολιτών, σε μη πολιτικά πρόσωπα. Δικαίωμα του είναι να αρνείται το ρόλο που διεκδίκησε και του ανάθεσαν οι πολίτες. Ας παραιτηθεί όμως, να αναλάβει άλλος που θα υπερασπίζεται με σθένος το δημοτικό συμφέρον, θα αφιερώνει το χρόνο του στο δήμο, αντί να σουλατσάρει σε Ελλάδα κι εξωτερικό για παραστάσεις. Όταν διεκδικούσε τη ψήφο των δημοτών, δεν έλεγε πως θα παραχωρούσε σε τρίτους δημοτική περιουσία, για να μην έχει ευθύνες και να εισπράττει ξεκούραστα το παχυλό μισθό του.

Ας υπάρξει άμιλλα λοιπόν, ανάμεσα σε μητρόπολη και δήμο, για το ποιος είναι πιο ικανός να υλοποιήσει το δικό του βρεφονηπιακό σταθμό. Να καλυφτούν πιο γρήγορα οι ανάγκες των εργαζόμενων γονέων. Η μητρόπολη καλό θα είναι να πάψει με τη σειρά της να εισπράττει τροφεία από τους πιστούς, που έχουν ανάγκη κάπου να αφήσουν τα παιδιά τους. Από τη στιγμή που έχει λεφτά να χτίζει παιδικούς σταθμούς, μέγαρα, μουσεία, πάρκινγκ 200 θέσεων, εκκλησίες κλπ, είναι ντροπή να εισπράττει από τους πιστούς, τροφεία για τη φιλοξενία των παιδιών τους. 

Συνεχίζοντας σε αυτό το δρόμο, δεν είναι μακριά η στιγμή, που θα φτάσουμε στο σημείο οι πολίτες, να καταφεύγουν στην εκκλησία για να βρουν θέση σε παιδικό σταθμό, όπως κατ΄  αναλογία συμβαίνει με τους ιδιώτες που πλέον δανείζουν τα κράτη. Στο τέλος δε θα έχει σταθμούς ο δήμος, και θα πρέπει οι πολίτες να τρέχουν στις εκκλησίες για να «βολέψουν» τα παιδιά τους. Βεβαίως αν ο στόχος είναι, οι πολίτες να καταστούν σταδιακά, επαίτες των εξουσιών, πράγματι παρόμοιες πολιτικές, υπηρετούν κατά το καλύτερο τρόπο αυτό το στόχο. 

Σύμφωνα με τη προγραμματική σύμβαση, έχουμε:

• το δήμο, που έχει τη νομή, τη κατοχή, τη κυριότητα του οικόπεδου, όλα όσα χρειάζεται, όπως είναι η μελέτη κι ο χαρακτηρισμός του χώρου για ανέγερση βρεφονηπιακού σταθμού και
• τη μητρόπολη, που δηλώνει προθέσεις κι επιθυμίες, χωρίς τίποτε άλλο.

Ο πρώτος που έχει περιουσία λοιπόν, παραχωρεί στη δεύτερη που έχει αέρα κοπανιστό, τα πάντα! Στην αρχή της δίνει περιθώριο για 3 χρόνια να ξεκινήσει κάποιο βήμα, κι άλλα 2 (συνολικά 5 χρόνια) αν δε τα καταφέρει, να υπαναχωρήσει από τη παραχώρηση. Μέσα όμως στη προγραμματική σύμβαση, προβλέπεται η αέναη τροποποίηση των όρων της, από τη τριμελή επιτροπή, στην οποία τα δύο μέλη είναι διορισμένα από τη μητρόπολη. Μόνο τα μνημόνια που μας φόρεσαν Ε.Ε. και ΔΝΤ, ντόπιες κυβερνήσεις και βούροι, μπορούν να συγκριθούν με μια τόσο ετεροβαρή συμφωνία. Από πού προκύπτει πως αν ο δήμος είχε τη πολιτική βούληση, να βρει τα κονδύλια για να χτίσει μόνος του το σταθμό, δε θα τα έβρισκε; Για ποιο λόγο δεσμεύεται ο δήμος για μια πενταετία τουλάχιστον, όταν ο ιδιώτης (μητρόπολη), δε παρουσιάζει σέντς;

Από τα παραπάνω και σε συνδυασμό με το γεγονός ότι η επίσημη αλληλογραφία ξεκίνησε το Σεπτέμβρη του 2019, αβίαστα προκύπτει, πως η βούληση της πλειοψηφίας Βούρου, οδηγεί στη παράδοση της συγκεκριμένης δημοτικής περιουσίας, στη μητρόπολη, με αυτούς τους επαχθείς για τα δημοτικά συμφέροντα όρους. 

Η μητρόπολη έχει λεφτά, και φτιάχνει κι άλλο σταθμό στο οικόπεδο που βρίσκεται απέναντι από το σταθμό του ηλεκτρικού, στο Περισσό. Σε αυτή τη προοπτική, μαζί με το λειτουργούντα σταθμό του «Καλού Σαμαρείτη», θα έχει στο δήμο μας τρεις βρεφονηπιακούς σταθμούς. Μετά το δήμο, θα έχει υπό τη κηδεμονία της, τη μεγαλύτερη αλυσίδα σταθμών, και μάλιστα ιδιωτικών! 

Αν μη τι άλλο, οι σύλλογοι και η Ένωση Γονέων, οι ίδιοι οι γονείς, οι δημοτικοί σύμβουλοι, η κοινωνία ολόκληρη, πρέπει να βάλουν ένα φρένο στην αδικαιολόγητη παραχώρηση της δημοτικής περιουσίας, γιατί αυτή θα είναι μόνο η αρχή…