Εξαγγέλθηκαν νέα μέτρα που αφορούν τις λαϊκές αγορές. Αρχικά
απαγόρεψαν τους πάγκους με ρούχα κλπ. Στη συνέχεια αποφάσισαν εντελώς αιφνιδιαστικά,
να κλείσουν όσες ήταν να γίνουν το Σάββατο που μας πέρασε. Κατά τα λοιπά κατηγορούν
τους εργαζόμενους όταν εκτιμούν πως υπάρχει άμεση ανάγκη, να απεργήσουν
απροειδοποίητα. Παράλληλα αποφάσισαν, να περιορίσουν τους πάγκους στο 50% σε
κάθε λαϊκή, και να υπάρχει απόσταση 5 μέτρων ανάμεσα σε καθένα από αυτούς. Τα προϊόντα
που δε πουλήθηκαν στις λαϊκές αγορές αγοράστηκαν, δε διευκρινίστηκε στις ειδήσεις,
αν από τη Περιφέρεια ή το κράτος, και μοιράστηκαν ή θα μοιραστούν στα Κοινωνικά
παντοπωλεία των δήμων.
Με μια πρώτη ματιά, φαίνονται τα μέτρα μια χαρά, μας σκέφτονται,
μας προστατεύουν, αποζημιώνουν τους παραγωγούς και τους έμπορους των λαϊκών αγορών
που δε θα δουλέψουν. Είναι όμως έτσι ακριβώς, είναι έτσι περίπου, ή δεν είναι όπως
φαίνονται;
Αν προκύπτει κάτι βέβαιο από τα μέτρα, είναι πως είναι σε
βάρος μας, σε βάρος των παραγωγών κι εμπόρων των λαϊκών αγορών, και υπέρ των
σούπερ μάρκετ και της αύξησης των πιθανοτήτων μετάδοσης του ιού.
Καθένας νοήμονας, που σκέφτεται με ψυχραιμία, καταλαβαίνει
πως η εξίσωση πελάτες λαϊκών αγορών, λιγότεροι πάγκοι κι αιφνίδια αφαίρεση μιας
σημαντικότατης ημέρας λαϊκών αγορών, δίνει αποτέλεσμα μεγαλύτερο συνωστισμό. Και
στις λαϊκές αγορές, και στα υπερμπακάλικα.
Αυτοί που δε πήγαν στη λαϊκή το Σάββατο, ή πήγαν στα
υπερμπακάλικα που ίσως διαφορετικά δε θα πήγαιναν, ή θα προστεθούν σε εκείνους
που θα πάνε τη Δευτέρα ή επόμενες μέρες στις λαϊκές. Ο αριθμός εκείνων που θα
πάνε λαϊκή, δε μεταβάλλεται. Ο αριθμός των πάγκων όμως μεταβάλλεται δραματικά! Πρακτικά
σημαίνει διπλάσιος κόσμος σε λιγότερους πάγκους. Μετά θα… διαπιστώσουν πως οι
πολίτες είναι απείθαρχοι και δε συνετίζονται, οπότε θα απαγορέψουν όλες τις λαϊκές,
ώστε να επιτευχθεί, ο από ότι φαίνεται απώτερος στόχος, όλοι να πηγαίνουμε μόνο
στα υπερμπακάλικα.
Δεν υπάρχει περίπτωση να μη τους κόβει, ή να διακατέχονται
από πανικό, και κανείς τους δε σκέφτηκε το απλό. Διαχρονικά άλλωστε έχουν
αποδείξει το αντίθετο. Αντί λοιπόν να αποφασίσουν, οι λαϊκές να έχουν
λιγότερους πάγκους, θα έπρεπε να αποφασίσουν ότι χρειάζονται περισσότεροι, σε
μεγαλύτερη έκταση. Έτσι θα αραίωναν οι πολίτες που ψωνίζουν. Σε συνθήκες
μειωμένης κυκλοφορίας οχημάτων, που ζούμε αυτό το διάστημα, θα μπορούσαν να
μείνουν όλοι οι πάγκοι, με απόσταση 5 μέτρων μεταξύ τους, σε διπλάσιο μήκος
δρόμων. Κάτι τέτοιο θα ήταν συμβατό με τη λογική της προστασίας του πληθυσμού,
που υποτίθεται είναι το κύριο μέλημα των μέτρων που αποφασίζουν.
Για να μη διαμαρτυρηθούν, όπως και έγινε, οι έμποροι των
λαϊκών αγορών, τους αποζημίωσαν για τα προϊόντα που δε πούλησαν, με δημόσιο
χρήμα. Τα πληρώσαμε δηλαδή όλοι μας, αλλά δε τα πήραμε. Αυτή η υπόθεση, μπορεί
να μην είναι ίδια, μου θυμίζει όμως μιαν άλλη ιστορία, και καλό είναι οι
πωλητές των λαϊκών αγορών, να το σκεφτούν διπλά και τριπλά.
Στις αρχές της ένταξης μας στην Ε.Ε. (τότε ΕΟΚ), οι αγρότες
ήταν περιχαρείς που με κονδύλια της ΕΟΚ, πληρωνόντουσαν για να θάβουν
συγκεκριμένα αγροτικά προϊόντα. Μια χαρά τους φάνηκε, να εισπράττουν χωρίς τις διαδικασίες,
το κόστος και το κόπο, της συσκευασίας, της πώλησης ή της μεταπώλησης των
προϊόντων τους. Ακολούθησαν κι άλλα προϊόντα, ξεριζώματα αμπελιών κι άλλων
καλλιεργειών, με καταβολή σχετικών αποζημιώσεων. Μετά ήρθαν κι οι αποσύρσεις
παραδοσιακών αλιευτικών σκαριών που ως απόδειξη έπρεπε να κοπούν στη μέση.
Το τελικό αποτέλεσμα όλων αυτών των… κουβαρδάδικων
πολιτικών, που εφαρμόστηκαν από τις υποτίθεται φιλολαϊκές κυβερνήσεις μας και
την Ε.Ε., ήταν να μετατραπούμε από εξαγωγείς αγροτικών κι αλιευτικών προϊόντων,
σε εισαγωγείς. Οι αγρότες να βρεθούν χωρίς χωράφια, και οι μεγάλοι ιδιοκτήτες
αγροτικής γης, να αυξάνονται σε βάρος των μικροϊδιοκτητών, οι οποίοι εδώ και
χρόνια είναι καταχρεωμένοι στις τράπεζες. Η χώρα εισάγει προϊόντα κατώτερης
ποιότητας από τρίτες χώρες, στα οποία όμως κάποτε ήταν εξαγωγέας, και με αφορμή
τα μνημόνια θυμηθήκαμε, πως πλέον δε παράγουμε σχεδόν τίποτε. Άρα είμαστε
εξαρτημένοι από εισαγωγές.
Η Ε.Ε. εισάγει από τρίτες χώρες με συμφωνίες που συνάπτει,
προϊόντα που άλλοτε ήταν προνομιακό πεδίο εξαγωγών για εμάς, πολλά από τα οποία
κατακλύζουν τα υπερμπακάλικα μας. Οι αγρότες δηλαδή πληρώθηκαν κάποιο διάστημα,
για να υποδουλωθούν στη συνέχεια οι ίδιοι κι η χώρα.
Σήμερα με πρόσχημα τον ιό, νομίζω μεθοδεύεται η έναρξη του
τέλους των λαϊκών αγορών, και η μονοπωλιακή διάθεση τους από τα υπερμπακάλικα. Όπως
οι έμποροι στις εκπτώσεις, βάζουν προς πώληση στα ράφια και τη σαβούρα, έτσι κι
οι κρατούντες ξένοι και ντόπιοι, «θάβουν» ότι μπορούν μέσα στην αναμπουμπούλα
και το πανικό που δημιουργείται στους πολίτες.
Οι πρόσφατες αποφάσεις για τις λαϊκές αγορές, που μάλιστα γίνονται
σε ανοιχτό χώρο, ευνοούν κραυγαλέα τα μονοπώλια των κλειστών υπερμπακάλικων, το
συνωστισμό στο εσωτερικό τους αυτή τη περίοδο, και είναι σε βάρος όλων μας! Ας έχουν
κάθε μέρα ανοιχτές λαϊκές αγορές. Το χρήμα που θα μαζέψουν οι έμποροι τους, όχι
μόνο δε θα φύγει στο εξωτερικό, όπως συμβαίνει με τα υπερμπακάλικα, αλλά θα
ξοδευτεί εντός της χώρας. Ας το κάνουν, κι ας το υποστηρίξουν όσοι, ως δείγμα
πατριωτισμού, αρκούνται να ανεμίζουν την ελληνική σημαία, ή μιλάνε για
προτίμηση στα ελληνικά προϊόντα, ή ανάλογα τη συγκυρία κάθε φορά, καλούν σε μποϊκοτάζ
στα τούρκικα, τα γερμανικά κλπ.
εκτός από τις λαϊκές αγορές νομίζω ότι υπάρχει κι άλλο ένα θέμα με τις υπεραγορές (SUPER MARKET). Το χαρτοπωλείο , το κατάστημα με παπούτσια , ρούχα , ηλεκ. συσκευές ... στη γειτονιά έκλεισε. Το κοινό λοιπόν για να καλύψει τις πιθανές ανάγκες του στρέφεται μονοπωλιακά πλέον στις υπεραγορές σε βάρος του μικρού μαγαζιού που καλείται ν ανταπεξέλθει στα έξοδα του κλειστό
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμφωνώ απόλυτα!
Διαγραφή