Ο αντιδήμαρχος Παιδείας Τάσος Κωνσταντινίδης απαντά στην αντιπολίτευση

.

Το άκρον άωτον της πολιτικής εκμετάλλευσης και το χαμένο μέτρο μέρους της αντιπολίτευσης…

Είναι φυσιολογικό όταν χάνεις την εξουσία που τόσο αγάπησες να νιώθεις πικρία και θυμό. Επίσης κατανοητό είναι να εξυφαίνεις σχέδια κατανίκησης του αντιπάλου. Το τελευταίο είναι ακόμη πιο κατανοητό όταν οι σχεδιασμοί αυτοί και η εφαρμογή τους ενισχύουν την αυτοεκτίμησή σου, που όσο να ’ναι πλήττεται μετά από μια πολιτική ήττα και χρειάζεται ανατροφοδότηση…

Αυτό όμως που, αν και είναι κατανοητό, δεν μπορεί να γίνει δεκτό είναι η εκτροπή του «πολιτικού» λόγου σε ύβρεις, προσωπικές κατηγορίες, χλευασμούς και ειρωνείες έναντι των πολιτικών σου αντιπάλων. Επίσης απολύτως ανεπίτρεπτο ηθικά και πολιτικά είναι να εκμεταλλεύεσαι αγρίως ανακριβείς αποδόσεις των λόγων των αντιπάλων σου και να τροφοδοτείς με αυτές μια κανονική επικοινωνιακή καταιγίδα εναντίον τους.

Δυστυχώς, όσα περιέγραψα παραπάνω χαρακτηρίζουν τη στάση μεγάλου μέρους της προηγούμενης δημοτικής αρχής, προεξάρχοντος του πρώην δημάρχου, αλλά δυστυχέστατα  και άλλων, εξ αριστερών και εκ δεξιών, αγρίως επιτιθέμενων στη νέα Δημοτική Αρχή και σε όσους συνεργάζονται με αυτήν για τη διοίκηση του Δήμου.

Η στρατηγική αυτή ξεκινά όμως από ένα σημαντικό σφάλμα. Αδυνατούν οι παραπάνω −ή καλύτερα προσποιούνται ότι αδυνατούν− να καταλάβουν ότι, λόγω της απλής αναλογικής που ο «Κλεισθένης» εισήγαγε κατά πάγιο αίτημα της αριστεράς (και ορθά γιατί αποτελεί το δημοκρατικότερο εκλογικό σύστημα) οι συνεργασίες επιβάλλονται για την εύρυθμη διοίκηση του Δήμου! Εδώ ξεκινούν οι τραγελαφικές αντιφάσεις των αντιπάλων της συνεργασίας στον Δήμο. Από τη μια είναι, λένε, υπέρ (με αστερίσκους) του «Κλεισθένη», αλλά εμείς κακώς συνεργαζόμαστε όπως αυτός ορίζει… Από την άλλη, λένε, είναι μεν σχετικά καλός ο «Κλεισθένης», αλλά η Κυβέρνηση της Ν.Δ. τον νόθευσε με το νόμο για την κυβερνησιμότητα −όπως πράγματι έγινε και κακώς κατά τη γνώμη μου− και ως εκ τούτου, άκουσον άκουσον, δεν χρειάζονται συνεργασίες!! Αποκρύπτουν επίσης χωρίς αιδώ ότι, εάν είχε εκλεγεί ο κ. Βασιλόπουλος δήμαρχος τη δεύτερη Κυριακή, θα χρειαζόταν για να έχει πλειοψηφία στο Δημ. Συμβούλιο, εκτός από την παράταξη του κ. Γρετζελιά και την «Πόλης Ενότητα», της οποίας έχω την τιμή να είμαι επικεφαλής, και άλλους δύο έως τρεις δημοτικούς συμβούλους… Θα συνεργαζόταν δηλαδή με αυτούς που τώρα κατηγορεί ότι συνεργάζονται για τη διοίκηση του Δήμου και με ακόμη περισσότερους (άραγε από ποια παράταξη;)!

Μετά το πρώτο σφάλμα και την αδυναμία συμβιβασμού με την πραγματικότητα έρχονται όμως νομοτελειακά και άλλα ατοπήματα. Έτσι τόσο εμείς όσο και άλλοι δημοτικοί σύμβουλοι ακούσαμε ύβρεις και κακοήθεις χαρακτηρισμούς, όπως «είσαι γνωστός τραμπούκος» προς επικεφαλής παράταξης από τον κ. Βασιλόπουλο, που ανακάλεσε μετά από ώρα, ή «αυτό είναι το ήθος σας», από τον ίδιον εναντίον μας, που αργότερα έγινε «εννοούσα το δημοκρατικό ήθος σας» ή επίσης «ξέρω που έχεις γραμμένα τα σχολεία» προς τον ίδιο παραπάνω επικεφαλής από άλλον δημοτικό σύμβουλο του κ. Βασιλόπουλου κ.ά. Ακούσαμε επίσης από τον κ. Σερετάκη, ως εκ του ασφαλούς τιμητή των πάντων, ότι δεν έχουμε ευαισθησίες σε κοινωνικά θέματα, λες και κατέχει ο ίδιος τη σχετική αποκλειστικότητα, παρά την όψιμη δραστηριοποίησή του στην πόλη και στα ευαίσθητα ζητήματά της... Θα ήταν προτιμότερο να μάθει πρώτα ο κ. Σερετάκης για την κοινωνική δραστηριότητα και ευαισθησία των άλλων και μετά να τους κατηγορεί.

Η συμπεριφορά αυτή αποδεικνύει ότι δεν είναι εύκολο για όλους να ασκούν σκληρή κριτική χωρίς να βρίζουν και να προβαίνουν σε προσωπικούς απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς. Απαιτείται μια ιδιαίτερη ικανότητα που προϋποθέτει ήρεμη σκέψη, πραγματικό σεβασμό  στον αντίπαλο, πολιτική ευγένεια και μέτρο. Δύσκολη εξίσωση, όπως φαίνεται για κάποιους.

Οφείλω εδώ και μια μνεία για τα περί της «αντιδημοκρατικότητας» της Διοίκησης του Δήμου όσον αφορά τη συγκρότηση των επιτροπών και δη των σχολικών επιτροπών, για τις οποίες είμαι περισσότερο αρμόδιος ως αντιδήμαρχος Παιδείας. Δεκάδες άρθρα επιστρατεύτηκαν από συντροφικό με τον πρώην Δήμαρχο ηλεκτρονικό μέσο και δεκάδες αναρτήσεις έγιναν στα μέσα δικτύωσης τόσο από τη Δύναμη Πολιτών, όσο και από τη Λαϊκή Συσπείρωση και τον κ. Σερετάκη. Γιατί; Μα γιατί, ως οφείλαμε, εφαρμόσαμε το νόμο του κράτους για τη συγκρότηση των σχολικών επιτροπών που πλέον ορίζει δύο μόνον  διευθυντές σχολείων ως μέλη, από πέντε που ίσχυε μέχρι πρότινος (κακώς κατά τη γνώμη μας, γιατί οι διευθυντές γνωρίζουν τα ζητήματα των σχολείων τους καλύτερα από τον καθένα και έπρεπε να είχαν σαφώς μεγαλύτερη συμμετοχή). «Ας βάζατε και άλλους διευθυντές ως κατοίκους», μας είπε κάποιος, κι ας μην είναι κάτοικοι της πόλης. «Να βάζατε πέντε με το έτσι θέλω», έλεγε ο άλλος, για να φανεί (εκ του ασφαλούς) καλός στη σχολική κοινότητα, αν και γνωρίζει ότι μια ενδεχομένως μη νόμιμη σύνθεση των επιτροπών θα ήταν εξαιρετικά βλαπτική για το Δήμο και τα σχολεία.

Ένα ακόμη σημείο έντονης κριτικής κατά της Διοίκησης για τα παραπάνω θέματα απετέλεσε ο αριθμός των θέσεων των αιρετών της αντιπολίτευσης στις επιτροπές. Ο κ. Βασιλόπουλος, ο κ. Τομπούλογλου και ο κ. Σερετάκης (λιγότερο έντονα) διαμαρτύρονται με κάθε ευκαιρία γιατί η αντιπολίτευση έχει μόνο δύο θέσεις στις επιτροπές. Μα αυτός είναι ο νόμος, κύριοι. Τι να κάνουμε; Είπαμε σκληρός νόμος (και κακός κατά τη γνώμη μας και σε αυτό το σημείο ο νόμος για την κυβερνησιμότητα), αλλά νόμος! Ας μη θυμηθούμε τι συνέβη στην αρχή της διοίκησης Βασιλόπουλου όταν ελάχιστη ως μηδαμινή ήταν η συμμετοχή της αντιπολίτευσης στις επιτροπές και στα νομικά πρόσωπα του Δήμου... Ας αφήσουμε επίσης την αδυναμία των διαμαρτυρομένων να αντιληφθούν ότι, σύμφωνα με τον «Κλεισθένη», και οι συνεργαζόμενες με αντιδημαρχίες παρατάξεις ανήκουν στην αντιπολίτευση. Ας αφήσουμε ακόμη το γεγονός ότι οι ίδιοι που διαμαρτύρονται για τις λίγες θέσεις στις παραπάνω επιτροπές, σε άλλες περιπτώσεις αρνήθηκαν επανειλημμένως να τις καταλάβουν όταν τους ζητήθηκε από τη Διοίκηση.

Δεν μπορώ, τέλος, να μη σημειώσω την κάκιστη πρακτική εκ μέρους των επικριτών μας να διαστρεβλώνουν τις πραγματικές θέσεις και τις τοποθετήσεις μας στο Δημ. Συμβούλιο και κατόπιν να εκμεταλλεύονται αγρίως την παραποίηση αυτή. Τρανταχτό παράδειγμα το ζήτημα με την πρόταση από τον κ. Σερετάκη της συζήτησης στο Δημ. Συμβούλιο ψηφίσματος κατά της κυβερνητικής πολιτικής έναντι του ΚΕΘΕΑ και ειδικότερα για την κατάργηση του αυτοδιοίκητου του οργανισμού. Η θέση της παράταξης «Πόλης Ενότητα» για τη λειτουργία του Δημ. Συμβουλίου είναι διαυγής και διατυπωμένη στο προεκλογικό πρόγραμμά μας. Πιστεύουμε ότι το Δημ. Συμβούλιο δεν πρέπει να μετατρέπεται σε φόρουμ αέναης συζήτησης πολιτικών θεμάτων μέσω της φόρμουλας της εισαγωγής εκτός ημερησίας θεμάτων και της συνεχούς ψήφισης ψηφισμάτων (που άλλωστε λίγη σημασία έχουν, εάν δεν συνοδεύονται με συγκεκριμένες δράσεις). Θεωρούμε υποτιμητικό για τον δημότη και τη δημοκρατία το Δημ. Συμβούλιο να συζητά τα θέματα της πόλης μετά τα μεσάνυχτα (όπως πολλές φορές συνέβη την προηγούμενη περίοδο) ενώπιον λίγων και κατάκοπων δημοτικών συμβούλων και ακόμη λιγότερων δημοτών. Με αυτή τη λογική εγώ μεν τάχθηκα εναντίον της συζήτησης του παραπάνω ψηφίσματος και ο κ. Γούλας ψήφισε λευκό.

Εδώ όμως αρχίζει η διαστρέβλωση των θέσεών μας και η εκμετάλλευση αυτής της ανακρίβειας. Την ίδια στιγμή δημοσίως στο Δημοτικό Συμβούλιο, όπως είχαμε δικαίωμα, δηλώσαμε ότι όσον αφορά την ουσία του ψηφίσματος διαφωνούμε με την κυβερνητική ρύθμιση για την κατάργηση του αυτοδιοικήτου του ΚΕΘΕΑ και τη θεωρούμε εντελώς λανθασμένη (για όσους σπεύσουν να αμφιβάλλουν υπάρχουν και τα πρακτικά του Δημ. Συμβουλίου). Είδατε πουθενά να αναφέρεται αυτή η δήλωσή μας από τους επικριτές μας; Φυσικά και όχι γιατί, ως φαίνεται, δεν συνάδει με το «αντιαριστερό» πρόσημο που θέλουν να μας προσδώσουν κάποιοι και τους βολεύει πολιτικά. Αντ’ αυτού μιλούν −χωρίς να ντρέπονται για την κατάφωρη παραποίηση της αλήθειας− για τάχα έλλειψη ευαισθησίας μας στα κοινωνικά θέματα. Πρόκειται για το άκρον άωτον της πολιτικής εκμετάλλευσης ή αλλιώς το χαμένο μέτρο μέρους της αντιπολίτευσης…

Τάσος Κωνσταντινίδης