ΚΡΑΥΓΗ ΑΓΩΝΙΑΣ ΑΠΟ ΤΗ ΦΥΛΑΚΗ ΛΑΡΙΣΑΣ: ΑΦΗΣΤΕ ΜΕ ΝΑ ΣΠΟΥΔΑΣΩ!

.

Η παρακάτω επιστολή-καταγγελία στάλθηκε στην Πρωτοβουλία για τα Δικαιώματα των Κρατουμένων από κρατούμενο φοιτητή και αναδεικνύει ανάγλυφα το πώς αντιλαμβάνονται οι νεότευκτοι κυβερνώντες  τον σωφρονισμό και την επανένταξη των κρατουμένων, τουτέστιν την αντεγκληματική πολιτική. Προφανώς για να μην γίνουν οι φυλακές κέντρα εγκληματικής εκπαίδευσης, ξεκίνησαν την «αποκέντρωση» και την περιστολή δικαιωμάτων από τους φοιτητές και σπουδαστές κρατούμενους, που σύμφωνα με τον νόμο δεν επιτρέπεται να μετάγονται σε καταστήματα κράτησης μακριά από τη σχολή τους. Και πολύ περισσότερο  όταν είναι υπόδικοι σε αναμονή της δίκης τους.

                                                        *******

Γράμμα από την φυλακή του φοιτητή κρατούμενου

Δήμου Θεμιστοκλή

Παρασκευή ξημερώματα κατά τις 05:30 μου ανακοινώθηκε η μεταγωγή μου από τις ΦυλακέςΚορυδαλλού στην Λάρισα. Πράγματι λίγο μετά από τις 07:00, εμφανίστηκαν έξω από το κελί, οι «Ράμπο» της φυλακής (Ο.Α.Ε.Ε.) με όλο τον πολεμικό τους εξοπλισμό για να με «σηκώσουν» για την μεταγωγή. Μια άδικη και εντελώς αδικαιολόγητη μεταγωγή, καθώς είμαι υπόδικος και το δικαστήριο μου στην Αθήνα αρχίζει σε 3 εβδομάδες.

Με αυτόν τον τρόπο ουσιαστικά παρεμποδίζουν την επικοινωνία μου με τον δικηγόρο μου, τις τελευταίες πιο σημαντικές μέρες πριν την δίκη, αφού λόγω απόστασης δεν μπορεί να με επισκέπτεται στην Λάρισα. Παράλληλα μου στερούν το πιο σημαντικό μετά την ελευθερία, το ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ. 

Στα χρόνια που είμαι στη φυλακή με την πολύτιμη βοήθεια δασκάλων και καθηγητών, επέλεξα να μην ιδρυματοποιηθώ και να διεκδικήσω μια δεύτερη ευκαιρία στην ζωή μου μέσω της εκπαίδευσης. Αυτήν την στιγμή είμαι σπουδαστής στο ΙΕΚ που λειτουργεί στις φυλακές Κορυδαλλού και φοιτητής στο τμήμα Μηχανολογίας στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής. Η μεταγωγή μου στην Λάρισα διακόπτει με τον πιο «βίαιο» τρόπο τις σπουδές μου.

Στην Λάρισα δεν υπάρχει υποδομή ΙΕΚ και οι καθηγητές μου στο Πανεπιστήμιο και στην ειδικότητά μου που έχουν σταθεί πραγματικοί σύμμαχοι στο να διεκδικήσω μέσω της μόρφωσης μια δεύτερη ευκαιρία στην ζωή μου δεν μπορούν λόγω χιλιομετρικής απόστασης να με επισκέπτονται για να με διδάξουν. Αντικειμενικά είναι μια παράλογη και παράνομη μεταγωγή που παραβιάζει τους ίδιους τους νόμους του κράτους καθώς σύμφωνα με το άρθρο 3 παράγραφο 2 του 29809/15 που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα της  κυβέρνησης αναγράφεται: «Το συμβούλιο της φυλακής οφείλει να προβεί σε όλες τις απαραίτητες ενέργειες για την εξασφάλιση της απρόσκοπτης επικοινωνίας του κρατουμένου με το εκπαιδευτικό προσωπικό του τμήματος». Αλήθεια… απομακρύνοντάς με 400 χιλιόμετρα από την σχολή και τους καθηγητές μου, θεωρούν ότι ενισχύουν το δικαίωμα μου στη μόρφωση…?

Αντίθετα η μέχρι στιγμής απόδοσή μου στα μαθήματα(στις τελευταίες εξετάσεις σχεδόν αρίστευσα) επιβεβαιώνει την επιθυμία μου για μάθηση και την πίστη μου ότι μέσα απ’ την γνώση μπορεί κάποιος να ξεκινήσει μια νέα ζωή. Για μένα η μεταγωγή μου στην Λάρισα, από όπου και αν διατάχθηκε, αποτελεί μια αναίτια εκδικητική πράξη τιμωρίας που γκρεμίζει την προσπάθεια, την προοπτική και τα όνειρα για μια νέα πορεία στην ζωή που είχα κάνει μέσω των σπουδών μου.

Στα χρόνια που είμαι φυλακή ποτέ δεν έχω απασχολήσει την σωφρονιστική υπηρεσία, ποτέ δεν έχω τιμωρηθεί πειθαρχικά και δεν έδωσα ποτέ δικαίωμα με την συμπεριφορά μου. Αυτό που ζητάω λοιπόν από το Υπουργείο Δικαιοσύνης και τους υπεύθυνους στην Κ.Ε.Μ. είναι να θεραπεύσουν την αδικία που έχω υποστεί και να διατάξουν την άμεση επαναμεταγωγή μου στις φυλακές Κορυδαλλού (αρχές Σεπτέμβρη ξεκινάει η εξεταστική μου)  ώστε να μην αποξενωθώ από τις σπουδές μου. Δεν διεκδικώ ούτε κάποια χάρη ούτε κάποια ευνοϊκή μεταχείριση.

Διεκδικώ το δικαίωμα μου στην εκπαίδευση.

Διεκδικώ το δικαίωμα μου σε μια δεύτερη ευκαιρία ζωής.

Δήμου Θέμης

κρατούμενος-φοιτητής στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής

Φυλακές Λάρισας 24/08/2019

πηγή: tokeli.gr